Sindhi

سورة الليل - عدد الآيات 21

وَٱلَّيْلِ إِذَا يَغْشَىٰ ﴿١﴾

رات جو قسم آھي جڏھن ڍَڪي ٿي.

وَٱلنَّهَارِ إِذَا تَجَلَّىٰ ﴿٢﴾

۽ ڏينھن جو (قسم آھي) جڏھن روشن ٿئي ٿو.

وَمَا خَلَقَ ٱلذَّكَرَ وَٱلْأُنثَىٰٓ ﴿٣﴾

۽ اُن جو (قسم آھي) جنھن نر ۽ مادي خلقي.

إِنَّ سَعْيَكُمْ لَشَتَّىٰ ﴿٤﴾

ته بيشڪ اوھان جي ڪوشش قسمين قسمين آھي.

فَأَمَّا مَنْ أَعْطَىٰ وَٱتَّقَىٰ ﴿٥﴾

پوءِ جنھن (الله لڳ) ڏنو ۽ پرھيزگاري ڪئي.

وَصَدَّقَ بِٱلْحُسْنَىٰ ﴿٦﴾

۽ چڱائي کي سچ ڄاتائين.

فَسَنُيَسِّرُهُۥ لِلْيُسْرَىٰ ﴿٧﴾

تنھنکي (نجات جو) آسان رستو سھنجو ڪري ڏينداسين.

وَأَمَّا مَنۢ بَخِلَ وَٱسْتَغْنَىٰ ﴿٨﴾

۽ جنھن بخل ڪيو ۽ (پاڻ کي) بي پرواھ ڄاتائين.

وَكَذَّبَ بِٱلْحُسْنَىٰ ﴿٩﴾

۽ چڱائي کي ڪوڙ ڀانيائين.

فَسَنُيَسِّرُهُۥ لِلْعُسْرَىٰ ﴿١٠﴾

تنھن کي اوکائيءَ (۾ پوڻ) لاءِ (رستو) آسان ڪري ڏينداسين.

وَمَا يُغْنِى عَنْهُ مَالُهُۥٓ إِذَا تَرَدَّىٰٓ ﴿١١﴾

۽ جڏھن اونڌو ڪرندو ته سندس مال کانئس (ڪجھ) نه ٽاريندو.

إِنَّ عَلَيْنَا لَلْهُدَىٰ ﴿١٢﴾

بيشڪ سڌو رستو ڏيکارڻ اسان تي (لازم) آھي.

وَإِنَّ لَنَا لَلْءَاخِرَةَ وَٱلْأُولَىٰ ﴿١٣﴾

۽ بيشڪ آخرت ۽ دُنيا (ٻئي) اسان جي وس ۾ آھن.

فَأَنذَرْتُكُمْ نَارًۭا تَلَظَّىٰ ﴿١٤﴾

پوءِ اوھان کي باھ کان ڊيڄاريم جا ڄڀي ڪري ٿي.

لَا يَصْلَىٰهَآ إِلَّا ٱلْأَشْقَى ﴿١٥﴾

(اھڙي) وڏي نڀاڳي کانسواءِ (ٻيو) ڪو اُن ۾ ڪونه گھڙندو.

ٱلَّذِى كَذَّبَ وَتَوَلَّىٰ ﴿١٦﴾

جنھن (اسلام کي) ڪوڙ ڄاتو ۽ پٺيرو ٿيو.

وَسَيُجَنَّبُهَا ٱلْأَتْقَى ﴿١٧﴾

۽ اُن (باھ) کان انھي وڏي پرھيزگار کي پاسي ڪبو.

ٱلَّذِى يُؤْتِى مَالَهُۥ يَتَزَكَّىٰ ﴿١٨﴾

جيڪو پنھنجو مال (الله جي واٽ ۾) ڏئي ٿو ته پاڪ ٿئي.

وَمَا لِأَحَدٍ عِندَهُۥ مِن نِّعْمَةٍۢ تُجْزَىٰٓ ﴿١٩﴾

۽ مٿس اھڙي ڪنھن جو ڪو احسان ٿيل نه آھي جو بدلو ڏجي.

إِلَّا ٱبْتِغَآءَ وَجْهِ رَبِّهِ ٱلْأَعْلَىٰ ﴿٢٠﴾

پر پنھنجي تمام مٿاھين پالڻھار جي رضامندي طلبڻ لاءِ (ڏئي ٿو).

وَلَسَوْفَ يَرْضَىٰ ﴿٢١﴾

۽ ضرور جلد خوش ٿيندو.